De manier waarop wij transgender personen vandaag de dag zien, is niet hoe zij altijd gezien werden. Tijdens de Oudheid werden mensen die probeerden de geslachten te overbruggen, gekoppeld aan wijsheid. Mensen die beschikten over de traditionele man/vrouw genderrollen, werden juist gekoppeld aan het tegenovergestelde. In de Oudheid waren er ook priesters van de Sumerische godin Inanna die zich noch als man noch als vrouw identificeerden, zij stonden bekend als Gala. Het concept van transgender zijn bestond dus niet alleen al in de Oudheid, maar werd toentertijd zelfs redelijk geaccepteerd.
In de Romeinse cultuur werden transgender personen alleen geaccepteerd als zij lid van de heersende klasse waren of als het samenviel met de agenda van leiders en generaals. Rond het jaar 60 trouwde Keizer Nero met een slavenjongen, Sporus. Hij had hem laten castreren (wat in die tijd aangenomen werd als het belangrijkste mechanisme van geslachtsverandering) en gaf hem vrouwenkleding. Vanaf dat moment ging Sporus mee als keizerin aan de zijde van keizer Nero naar belangrijke gelegenheden.
'Mukhannathun'
In het Midden Oosten werden mannen die vrouw wilden zijn in deze tijd geaccepteerd. Onder de naam ‘Mukhannathun’ konden zij relaties onderhouden met zowel mannen als vrouwen. Later werd besloten dat alle ‘Mukhannathun’ gecastreerd moesten worden. Transgender personen die de prostitutie ingingen of het criminele pad opgingen, werden in het Midden Oosten wel veracht.