Achttien jonge Vlaamse en Nederlandse auteurs lieten zich inspireren door 19e eeuwse artefacten uit het Rijksmuseum, met oog voor ongezien werk. Elise Tumba Kiambi schreef een gedicht bij het schilderij Boerenerf door Andreas Schelfhout, gemaakt ca. 1820 - ca. 1830. ‘De droom over een idyllisch boerenerf / ligt aan diggelen in een ladekast.’
Andreas Schelfhout, Boerenerf, ca. 1820 - ca. 1830 / Collectie Rijksmuseum, Amsterdam
Een braakliggend stuk aarde materialiseert
4500 v.C.
Boeren bouwen aan de volgende generatie,
hebben nog gegronde reden, (moesten overleven)
werken op het ritme van de regen.
Ploegen, zwoegen, zweten.
1200
Een boom wordt grootgebracht, uit zaad
bedachtzaam omhuld met aarde.
Van onze blik onttrokken,
alsof ogen groei vertragen,
alsof ze oogst ontnemen. (boeren dromen, kerven erfenis in stammen)
1750
Waarde wordt aan grond gelijk gesteld,
verandert van mening bij het hoogste bod.
De boer graaft grond, irrigeert ongeëvenaard,
maar de bezitter genereert geld, (zwicht onder verzamelzucht)
hangt het in bomen tot het vruchten werpt.
1860
De droom over een idyllisch boerenerf
ligt aan diggelen in een ladekast. (een massief houten vorm van nalatenschap)
De nerven hebben hun waarde verloren
tussen de treinsporen die er nu lopen.
1999
Waar een vrije wil is, is een weg. (sommige zijn reeds uitgestippeld)
Elise Tumba Kiambi(1999) doet vooral aan spoken word, maar schrijft ook gedichten die bedoeld zijn voor het blad in de hand. Wat haar bezighoudt is identiteit als dynamisch begrip en levend wezen. Ze beschouwt het persoonlijke als publiek eigendom en verkent de perceptie van het Zelf door de ogen van Anderen. Ze creëerde videogedichten voor onder andere Het Bos en Slam-T.
De leukste geschiedenistips
De mooiste artikelen, winacties, uittips en meer over geschiedenis in je mailbox ontvangen?
