Sjors geeft in zijn werk een reactie op de veelzijdigheid van voorafgaande gebeurtenissen. In zijn installaties, waarbij de restruimte van het publieke domein centraal staat, neemt hij ons mee in zijn zoektocht naar de spanning tussen de mens en haar fysieke leefomgeving.
Sjors trekt met een aantal geblakerde sculpturen een parallel tussen de Bredase stadsbrand van 1534 en de rituele verbranding van Mol zijn eigen kunstwerken. Beide gebeurtenissen brachten een bepalende transformatie teweeg. Met deze assemblage van objecten verbeeld hij een inspirerend onderzoek naar deze gebeurtenissen binnen de geschiedenis van de stad.