Nee, er was in 1953 geen overstroming in Limburg, maar de Limburgers voelden wel met de mensen in Zeeland mee. De watersnoodramp zorgde namelijk voor een groot aantal solidariteitsacties in Nederland. Ook de Limburgers voelden zich geroepen om de betrokkenen bij te staan. Een handreiking die zeker niet door Zeeland, maar helaas vaak wel door de rest van het land is vergeten.
Mijnwerkers
Op 3 februari 1953 worden alle mijnwerkers opgeroepen om op zaterdag 7 februari vrijwillig 8 in plaats van 6 uur te werken. De opbrengst zou naar het Nationaal Rampenfonds gaan, die alle gelden verzamelden. Uiteindelijk is er op drie achtereenvolgende zaterdagen twee uur overgewerkt. Ook werden er mijnwerkers uitgezonden naar Zeeland om de slachtoffers ter plekke bij te staan. Zo trokken er bijvoorbeeld tien elektriciens van de Staatsmijnen naar het getroffen gebied om daar de Zeeuwse Elektriciteitsmaatschappij te helpen.
Blog
Meer weten over de hulp die Limburg geboden heeft aan Zeeland in 1953? Lees dan op de website van het SHCL een uitgebreide blogtekst van Frank Hovens over dit vergeten stukje geschiedenis.
Goed om te weten: het koninklijk Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap (LGOG) en het Sociaal Historisch Centrum Limburg (SHCL) organiseren tijdens de maand oktober nog veel meer activiteiten over de Limburgse geschiedenis!