Sociaal Historisch Centrum voor Limburg (SHCL),
Koninklijk Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap
Edmond Hustinx (1898-1984) was directeur-eigenaar van een zeepfabriek in Maastricht. In 1931 had hij de directie van de Zeepfabriek Hustinx NV (eerst gevestigd aan de Looiersgracht, later in het Bosscherveld in Maastricht) van zijn vader overgenomen. Tot aan het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog verliep de productie van zeep goed, maar daarna werd het steeds moeilijker om aan grondstoffen te komen. Men moest zijn toevlucht nemen tot het fabriceren van surrogaat, hetgeen een aanzet werd voor de ontwikkeling van moderne synthetische wasmiddelen.
In 1946 begon Edmond Hustinx met de productie van waterglas en metasilicaat (grondstof voor vaatwasmiddelen) in een continu roterende oven, een uitvinding die de aandacht van buitenlandse ondernemingen op de zeepfabriek vestigde. Edmond Hustinx nam deel aan waterglas- en metasilicaat-fabrieken in Duitsland en Frankrijk. Hij verleende licenties over de hele wereld. Op zijn vakgebied was hij zeer inventief: hij deed vele uitvindingen waarvoor hij lucratieve patenten verwierf, waaronder een naar de maker vernoemde kolf. De Maastrichtse Nobelprijswinnaar Peter Debye stimuleerde Edmond Hustinx omdat hij over de grenzen van wetenschappelijke vakgebieden heen uitvindingen deed en inventief was om van restmaterialen nog iets bruikbaars te maken, de zogenaamde co-productie.
De tentoonstelling is te bezoeken van woensdag tot en met zondag 12.00-17.00 uur.